deneme
deneme
“yüzüm solgun, şaştı yolum… benden bu kadar!” #AhmetErhan #BirGün #everestyayınları
Where the way is dark and the night is cold
One sunny mornin’ we’ll rise I know
And I’ll meet you further on up the road.
kendine geç kalmamanın, kendini “yakalamanın” peşinde geçen günlerden,aylardan sonra,aynaya baktığında daha dürüst, daha hafif ancak daha yorgun olmak.
ve bir o kadar da “kendinde”…
kendini özleyerek hüzünlendiğin akşamlardan,gün doğumlarına sığdırdığın ezgiler,cümleler, sessizlikler..
ve ağustos olunca vakit, beklenen eylül’ün, ekim’in,sonbaharın tedirginliği;
yaktığın sigaradan attığın adıma,geride bıraktığın yollardan,hiç başlayamadıklarına..
saklanmış bir tedirginlik,dokunduğun her şeyde..
korkma,söyle,
kendinden mi sıkılıyorsun yoksa?…
yada,dost’un söylediği gibi,
kayboluyor musun sonsuzluğunda…
hay aşkınızı sizin.
bazen,bazı şeyler yarım bırakılır..
o gelsin ve tamamlasın diye.
sığındığınız o küçük bahaneler,midemi bulandırıyor artık.
Eren;
sen naptın
sınavlar bıttı
Hakan;
aynen abi
Eren;
yazı nasıl gecırıcen
Hakan;
bitti,öyle,hafiften rahatladım
bilmiyorum ki hiç,şu kep şeysi de bitsin de
iş bakıcam sanırım,malum..
Eren;
evt ya bende bakıcam
Hakan;
başka da birşey gelmiyor aklıma
Eren
bu ıyı bısey mı kotu mu bazen cok arada kalıyorum
herkes hayatı konusunda netken
bızde sureklı bı belırsızlık…
Hakan;
öyle güzel dedin ki..
ancak ben de bilemedim abi..
@erenkhrmn ile.